Verteld door de moeder, 2004.

Ik deel jullie graag onze positieve ervaringen mee : ons zoontje B. (hij is nu 5 jaar) is de jongste van drie. Hij is altijd een fel en pienter kereltje geweest.

Zijn juf in de tweede kleuterklas herkende een aantal aspecten van hoogbegaafdheid in hem. Voor ons was dit nieuw. Wij vonden hem gewoon, misschien ietsje voor op andere kinderen, maar als jongste van twee pientere zussen, vonden wij het heel normaal dat hij als -toen nog 4 jarige, leerde schaken, of Carcassonne of Doolhof spelen.

Via de juf zijn wij bij het CBO terecht gekomen die na een test unaniem duidelijk waren. B. heeft een IQ van 152 en presteert op alle vlakken erg goed, met een uitschieter voor ruimtelijk inzicht.

Versnellen was stap één : na de paasvakantie ging hij naar de derde kleuterklas. In september is hij van school veranderd en gestart in het eerste leerjaar. Aan deze versnelling heeft hij op dit ogenblik genoeg :
hij leert gretig lezen en schrijven en hij vindt het allemaal "mega". Wat alles voor hem en voor ons zo aangenaam maakt is dat hij het heel erg goed doet in een groep, hij voelt zich overal onmiddellijk thuis.
Hij maakt overal vrienden en ziet hiervan ook het belang in. Hij gaat naar de scouts, speelt sedert dit schooljaar hockey en basket en wil ook nog graag nog karate doen. Kortom : hij zit supergoed in zijn vel.

Op zijn nieuwe school hebben wij tot hiertoe alleen maar begrip en inzet gezien. Men schafte zelfs een nieuwe verdiepende module van de taalmethode aan omdat hij al kon lezen. Zijn juf is een kei in differentiëren, alle kindjes krijgen onderwijs op maat.

Wat ik soms moeilijk vind is zijn enorme zelfstandigheid : hoewel hij maar vijf is, zit hij er niet mee in een uur of twee alleen thuis te blijven. Integendeel, dat vindt hij leuk. Soms is hij "verdwenen" en zit hij bij de buren of verder van huis en vergeet hij ons te verwittigen. Hij kan alleen de tram nemen om naar school te gaan. Hij kent drie-vier telefoonnummers van buiten voor noodgevallen.

Hij heeft meestal oudere vriendjes (10-12 jaar) die hem heus niet als een mascotte beschouwen maar als volstrekt evenwaardig. Hij heeft het liefst dat ik hem voorlees uit weet-boeken over dieren, vulkanen, vliegtuigen,... Een tijdje is hij ook helemaal vol geweest van de Titanic, maar dat hebben we weer achter
ons liggen. Tenslotte vind ik dat hij teveel voor het scherm hangt, tv of computer, hij vindt het allebei fascinerend. Van de Sint zou hij graag een gameboy hebben, maar daar stel ik mijn veto tegen. Ik vraag me wel eens af of ik hem nog meer moet stimuleren, maar tegelijk vind ik dat ook hij recht heeft op "lummeltijd".

Deze week kreeg hij zijn eerste rapport. Hij zit voor alle vakonderdelen in groep 1, wat betekent dat hij zelfstandig werkt, zonder de hulp van de juf. Uizondering is schrijven, daarvoor zit hij in groep 2 waar de
juf af en toe komt helpen.

Ik ben erg gelukkig dat hij het zo goed doet, ik vind dat zijn hoogbegaafdheid zoveel kansen in zich heeft. Het lijkt me een groot geschenk. Ik zou graag zijn school via jullie site aanbevelen, want dat is voor ons tot hiertoe één positieve ervaring.

met vriendelijke groet, D., mama van B.